வாழ்க ! வளமுடன் !

அனைவர்க்கும் வணக்கம் !

இனி தமிழ் மெல்லச் சாகுமென, மென்னி திருகிய, சில வரிகளில் கண்ணீர் துளி இட்ட சில கோடி மனசுகளில் எனதும் உண்டு.

இன்னும் என்னால் நம்ப முடியவில்லை.
என் தமிழ் இதோ ! இந்த உலக வலைப்பின்னலில்...

என் இனிய தமிழ் நெஞ்சங்களே!
வலையோடு முடித்துக்கொள்ளாமல் ,சிறிது நம் வருங்காலத்தினருக்கும் கொண்டு செல்வோம்!

"இனி ஓரு விதி செய்வோம் ! "

தம் பிள்ளைகளைக் 'கான்வென்ட்' அனுப்பி விட்டு, தமிழ் வாழ்க ! என அறைக்கூவல் விடும் நம் அரசியல்(வி)வாதிகளைப் போல் தயவு செய்து நாமும் செய்யாது இருப்போம்.

நாமும் அவர்களைக் கான்வென்ட்டுக்கு அனுப்புவோம்...
உலக மொழி கற்க ...
வாழ வழி தேட..
வாழ்க்கை வாழ!

ஆனால்,
நாம் வாழ்ந்த வழி மறக்காமலிருக்க! உயிர் எழுத்துகளையாவது உயிரோடிருக்க செய்வொமா?

பெற்ற தாய் மறக்கும் பிள்ளைகளை வளர்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.
தாய் மொழியையாவது சிறிது அவர்கள் சுவாசிக்க செய்வோம்..

ஆரம்பமே.. இப்படி புலம்பல்? என சிரிக்கின்ற நண்பர் குழாமிற்கு ....

நீண்ட நாள் கழித்து அம்மாவை பார்த்தால் ! கவிதை பாடத் தோன்றாது...??

கட்டி அழ மட்டுமே முடியும்...

என்னையும் கொஞ்சம் அழ விடுங்கள்..

கண்ணீர் வற்றி விடும் ! நாளை சந்திப்போம்!

வணக்கம்.....